Νορμανδία, 1870. Μέσα στη δίνη του Γαλλοπρωσικού Πολέμου, δέκα πολίτες της Ρουέν προσπαθούν να διαφύγουν από την κατεχόμενη πόλη, επιβαίνοντας σε μια άμαξα. Οι επιβάτες αποτελούν μικρογραφία της γαλλικής κοινωνίας: ευγενείς, αστοί και δύο μοναχές συνιστούν την ομάδα των «καθωσπρέπει» ατόμων, που εκπλήσσονται δυσάρεστα όταν ανακαλύπτουν ότι συνταξιδεύουν με μια νεαρή πόρνη, τη Χοντρομπαλού. Κατά τη διάρκεια του αναγκαστικού συγχρωτισμού τους τα εθνικά και κοινωνικά στερεότυπα ανατρέπονται: ενώ τα ευυπόληπτα πρόσωπα τηρούν στάση ιδιοτελούς ουδετερότητας απέναντι στον κατακτητή, η Χοντρομπαλού εκφράζει έναν αγνό και πηγαίο πατριωτισμό. Επιπλέον, με την αξιοπρέπεια, τη γενναιοδωρία της και τα ειλικρινή της αισθήματα, σε αντιδιαστολή με την υποκρισία των συνεπιβατών της, διαψεύδει τις προκαταλήψεις που συνδέονται με το ήθος και την κοινωνική της θέση.
Με τη Χοντρομπαλού (1880) ο Γκυ ντε Μωπασάν, που έμελλε να αναδειχθεί σε κορυφαίο διηγηματογράφο, κέρδισε την αναγνώριση, πλάθοντας έναν από τους πιο επιτυχημένους χαρακτήρες του πεζογραφικού του έργου.
«[…] Παντρεύοντας σοφά και αντιστικτικά το κωμικό με το δραματικό στοιχείο, κατανέμοντας ισομερώς αφήγηση και περιγραφή, δίνει μια σπαρακτική ιστορία διαδραματιζόμενη εν μέσω μιας εθνικής κρίσης και κατορθώνει να είναι διδακτικός δίχως σπουδαιοφάνεια, καυστικός και καίριος σατιρογράφος, συνεχίζοντας επάξια τη γαλλική παράδοση των μεγάλων μοραλιστών, που λένε διαχρονικές, μονότονες ίσως στην αέναη επιστροφή τους, αλήθειες γύρω από τα ήθη των μικρών ή μεγάλων κοινωνιών – παραδείγματα ή αντιπαραδείγματα για την προσέγγιση του παρελθόντος και τη σκιαγράφηση του μέλλοντος».
ΛΙΖΥ ΤΣΙΡΙΜΩΚΟΥ
