Ο Γιώργης Παυλόπουλος (1924-2008) γεννήθηκε στον Πύργο της Ηλείας, όπου τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές του και έζησε, με μικρά διαλείμματα, όλη του τη ζωή. Εργάστηκε ως προϊστάμενος γραμματέας στο ΚΤΕΛ Ηλείας.
Από νωρίς βρήκε καταφυγή στη λογοτεχνία. Έφηβος ακόμη, το 1940, δημοσίευσε δύο διηγήματα στην εφημερίδα Πατρίς του Πύργου· το 1943 δημοσίευσε έξι ποιήματα, τα περισσότερα στο περιοδικό Οδυσσέας του Πύργου.
Το 1942 εγγράφεται στη Νομική Σχολή Αθηνών. Την περίοδο 1945-1951 ζει στην Αθήνα.
Βαθιά φιλία τον συνέδεε με τον Τάκη Σινόπουλο και τον Νίκο Καχτίτση, στα πρόσωπα των οποίων βρήκε ένθερμους συνομιλητές για θέματα της λογοτεχνίας. Οι τρεις μαζί με τον Σωκράτη Καψάσκη υπήρξαν μέλη της λογοτεχνικής συντροφιάς που περιγράφεται στο διήγημα του Καχτίτση Ποιοι οι φίλοι (1959). Καθοριστική για την ποιητική του διαμόρφωση υπήρξε η σχέση του με τον Γιώργο Σεφέρη.
Εξέδωσε τα ποιητικά βιβλία: Το κατώγι (1971)· Το σακί (1980)· Τα αντικλείδια (1988)· Τριαντατρία χαϊκού (1990)· Λίγος άμμος (1997)· Ποιήματα 1943-1997 (2001, συγκεντρωτική έκδοση)· Πού είναι τα πουλιά; (2004)· Να μη τους ξεχάσω (2008). Εκδόθηκε επίσης το βιβλίο: Γιώργης Παυλόπουλος, Γράμματα από την Αμερική, επιμ. Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος, 2008.
Έχουν μεταφραστεί οι ποιητικές συλλογές του: Το κατώγι στα αγγλικά από τον Peter Levi (The Cellar, 1977)· Τα αντικλείδια στα αγγλικά από την Darlene Fife (The Passkeys, 1994) και στα ισπανικά από τον Ángel Martínez Fernández (Las llaves maestras, 1995)· Λίγος άμμος στα αγγλικά από την Darlene Fife (A Little Sand, 1999). Το ποίημά του Της Γύφτισσας έχει μεταφραστεί σε τέσσερις γλώσσες (αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά, γαλλικά), ιδιωτική έκδοση (εκτός εμπορίου), Πύργος, 1996.
Ποιήματά του έχουν επίσης μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, ολλανδικά, ιταλικά, ρωσικά και πολωνικά.
Κείμενά του γύρω από ζητήματα της λογοτεχνίας έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά.
Άσκησε με ζήλο την τέχνη της τυπογραφικής επιμέλειας. Επιμελήθηκε, μεταξύ άλλων, βιβλία του Νίκου Καχτίτση και του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη που τυπώθηκαν σε τυπογραφεία του Πύργου.
Καρπός της φιλίας του με τον Νίκο Καχτίτση είναι το βιβλίο: Τα γράμματα του Νίκου Καχτίτση στον Γιώργη Παυλόπουλο (1952-1967), επιμ. Αυγή-Άννα Μάγγελ, 2001.
Εκτός από τη λογοτεχνία αγάπησε τη ζωγραφική, στην οποία επανερχόταν συχνά.
