Το παρόν μελέτημα εξετάζει τις εξελίξεις της έρευνας στο χώρο της Θεατρολογίας μέσα από ένα αναστοχαστικό πρίσμα: παρουσιάζει βασικές έννοιες και τάσεις της Επιστήμης του Θεάτρου σε διεθνές και ελληνικό επίπεδο, επισκοπώντας τις σχετικές συζητήσεις και επιχειρώντας να διαπιστώσει τι από όσα επιδιώχθηκαν έχει πραγματοποιηθεί αλλά και τι μένει ακόμη να γίνει. Μεταξύ άλλων, πραγματεύεται αδρομερώς βασικά ζητήματα θεωρίας, παιδαγωγικής, κοινωνιολογίας, ανθρωπολογίας και ιστοριογραφίας του θεάτρου σε διεθνές και ελληνικό επίπεδο (εξαίρεση αποτελεί το Αρχαίο Θέατρο, το οποίο συζητείται μόνο σε σχέση με την πρόσληψή του), με ιδιαίτερη αναφορά στη μεταμοντέρνα πρωτοπορία. Η κύρια συνεισφορά του συνίσταται στο ότι δίνει μια καλή εικόνα των κατακτήσεων της έρευνας σε όλους τους κλάδους και τις επιμέρους περιοχές, ιδίως του Νεοελληνικού Θεάτρου. Τέλος, χάρη στην πλούσια βιβλιογραφία του το μελέτημα αποτελεί έναν πολύ χρήσιμο οδηγό για κάθε ενδιαφερόμενο για την Επιστήμη του Θεάτρου.
