«Ο τίτλος της μονοθεματικής παρούσας συλλογής (Λυσιμελής πόθος), δάνειος από σπάραγμα του Αρχίλοχου, εκφράζει καλά τη σωματική αμεσότητα που σαρκώνει τα επιλεγμένα ποιήματα και κλιμακώνεται από τη στέρηση, τη νοσταλγία ή την αναπόληση έως την αλογόκριτη ερωτική πρόσκληση και κατάφαση: έρωτες εφηβικοί και ανολοκλήρωτοι, έρωτες εμποδισμένοι, έρωτες ολοκληρωμένοι, όνειρα ερωτικά και ερωτικοί εφιάλτες, ερωτική δίψα και ερωτικός κόρος κυματίζουν στην ποίηση του Πατρίκιου από τα νεανικά ίσαμε τα ώριμα γραπτά του – ο ίδιος διευκρινίζει πως πρόκειται για μια παραγωγή που εκτείνεται από το 1949, ίσως και το 1947, έως το 2007 [2011]. […]
Oμολογημένος ή ανομολόγητος, έμμεσα σηματοδοτούμενος ή κυριολεκτούμενος, ο έρωτας αποτελεί βασικό συστατικό γνώρισμα της ποιητικής του Πατρίκιου, τη διαμορφώνει και την εξελίσσει. […] Τούτη η συλλογή των ερωτικών του δεν είναι λοιπόν μια τυπική θεματική συνάθροιση ποιημάτων, αλλά γενναία, δημόσια αναγνώριση του έρωτα ως ποιητικής δωρεάς, ως ιδρυτικής συνθήκης της γραφής του και της οικονομίας του λόγου του».
Λίζυ Τσιριμώκου, ΤΑ ΝΕΑ, 20.12.2008 (απόσπασμα)
ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
Ταράτσες με ραγισμένες μαλτεζόπλακες
ρουφώντας τη βροχή πλυσταριά χαμηλοτάβανα
γούρνες με παλιές καπελιέρες και στοίβες περιοδικά
μπρούντζινες βρύσες λιωμένο σαπούνι της μπουγάδας
σκάλες ξύλινες πλυμένες με ποτάσα και σκάλες
σιδερένιες εξωτερικές σαν όρθια κοχύλια γυμνωμένα.
Κι όπως τις ανεβαίναν τρέχοντας
η Θέκλα η Θεοδώρα η Θεώνη
σε κάθε σκαλί φανέρωναν μια γωνιά της σάρκας τους.
Η Θέκλα η Θεοδώρα η Θεώνη
με τα κινούμενα θήτα της ιδρωμένης τους μασχάλης
τ’ ανάποδα δέλτα κάτω από τη φούστα
και τα κυματιστά ωμέγα
στεφανωμένα με τον φιόγκο της ποδιάς.
